ازدیدگاه هر شخصی آرامش معنای خاصی می دهد
کسی بودن در کنار عزیزان،دیگری پرداختن به آنچه که مورد علاقه ی اوست ،ویا حتی خوردن یک فنجان چای داغ کنار دوست را آرامش میپندارند
یاشاید یک صدای دلنشین....
اینکه هر شخصی با وجودی یا شییء به آرامش برسد ،بستگی دارد به خلقیات وروحیات فردی او
اما انسانها ذاتا به آنچه که ازلحاظ وجودی مرتبطند واشتراک دارند ،آرامش میگیرند
ومطلق آرامش، خداست
اشتراک ما با او از همان لحظه ای شروع شد که از روح خود بر ما دمید"ونفخت فیه من روحی"
وچه وجودی امن تر از وجود باریتعالی
"آگاه باشید که دلها تنها به یاد خدا آرام میگیرد"